Ik zet Daisy op de poetsplaats. Zo meteen komt er een nieuw meisje voor les. Daisy is een onverstoorbare pony met een gouden karakter, mijn mede instructeur. Het meisje komt binnen gestoven en rent gelijk op Daisy af. Daisy doet gelijk drie stappen terug en draait haar hoofd weg…Iets teveel energie dat haar kant op komt stuiven. Het meisje staat stil en zegt beteuterd…De pony vindt mij niet lief. De les van Daisy is begonnen.
Na een uitgebreide kennismaking en poetsbeurt gaan we naar de bak . Aan de longeerlijn maken we de eerste rondjes. Ik merk gelijk dat het voor haar heel moeilijk is om haar aandacht erbij te houden. Ze kwebbelt honderd uit en ziet alle vogeltjes vliegen..Van wat ik vertel komt er weinig binnen. Daisy wordt ondertussen ietwat geïrriteerd. Plots zegt het meisje …Ik denk dat ze ook wel harder kan…En geeft met twee benen tegelijk een schop. Daisy draaft aan maar tegelijkertijd volgt er een bok. Niet hoog..niet gemeen maar voldoende om het meisje op haar kont op de grond te doen belanden. Ik bereid me voor op een huilbui maar het enige wat ik hoor is….oh dat moet ik maar niet meer zo doen want dat vond Daisy niet leuk…
Ik help haar weer op de pony….En ik kan verder…Met uitleggen waarom de pony zo reageert, hoe ze het anders kan doen..Dat Daisy graag haar volledige aandacht heeft en verdient..
Wat ik natuurlijk al eerder had uitgelegd maar dat kwam niet binnen…Nu wel met dank aan mijn mede instructeur. Eigenlijk geeft Daisy de les….Wat ik doe is vertalen wat zij verteld.. We zijn inmiddels al een aantal weken verder…Het meisje doet het hartstikke goed…Kan meer haar aandacht erbij houden en voelt steeds beter aan dat als zij rustig is haar pony ook beter luistert.
Dit werkt ook door in haar dagelijks leven en op school…Fijn dat Daisy haar daarmee kan helpen.
Recente reacties